اولین پایگاه «زیرزمینی» نیروی هوایی ارتش با نام «عقاب۴۴» رونمایی شد
تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۴۶۷۲۶
تین نیوز
نیروی هوایی ارتش در آستانه ۱۹ بهمن ماه، اولین پایگاه زیرزمینی خود را رونمایی کرد.
به گزارش تین نیوز به نقل از تسنیم؛ سیدمحمد طاهری امروز سه شنبه سردار سرلشکر محمد باقری رئیس ستاد کل نیروهای مسلح و امیر سرلشکر موسوی فرمانده کل ارتش جمهوری اسلامی ایران، از پایگاه زیرزمینی عقاب 44 نیروی هوایی ارتش بازدید کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این نخستین پایگاه هوایی «زیرزمینی» ارتش جمهوری اسلامی ایران که رسانه ای می شود و اطلاعات بیشتری از دیگر پایگاه های این نیرو که در زیر زمین احداث شده اند منتشر نشده است.
مشخصات پایگاه عقاب 44
پایگاه هوایی راهکنشی عقاب 44 ارتش قابلیت پذیرش و عملیاتی کردن انواع جنگنده های شکاری و بمب افکن و همچنین پرنده های بدون سرنشین نیروی هوایی ارتش را دارد.
این پایگاه با در اختیار داشتن اماکنی چون آلرت، پست فرماندهی، آشیانه های نگهداری جنگنده، مراکز تعمیر و نگهداری هواپیما، تجهیزات ناوبری و فرودگاهی، مخازن سوخت و ... این قابلیت را دارد تا انواع جنگنده های نیروی هوایی را برای انجام ماموریت های محوله پذیرا باشند.
این پایگاه بزرگ زیرزمینی، قابلیت پذیرش و بکارگیری عملیاتی انواع جنگنده های نیروی هوایی ارتش را نیز خواهد داشت.
گفتنی است عقاب 44 یکی از چندین پایگاه هوایی راهکنشی زیرزمینی نیروی هوایی ارتش است که طی سال های گذشته متناسب با نیاز عملیاتی این نیرو و با در نظر گرفتن اصول پدافند غیرعامل در مناطق مختلف کشور احداث شده است.
ا حداث این پایگاه ها در نقاط مختلف متناسب با نیازها و با ضریب ایمنی بالا با توجه به طراحی و استقرار در زیر کوه‍ها قابلیت اجرای عملیات غافلگیرانه هوایی را از مکان و زمان دور از انتظار دشمنان فراهم می کند.
این پایگاه ها با نگهداری جنگنده ها در مکان های امن و تجهیز آن ها به سامانه های جنگ الکترونیک، بمب ها و موشک ها از جمله یاسین، قائم و آصف امکان عملیات دورایستا و افزایش برد راهبردی برای اهداف دوردست را فراهم کرده است.
پیش از این ارتش جمهوری اسلامی ایران از پایگاه پهپادی 313 که آنهم یک پایگاه زیرزمینی بود رونمایی کرده بود و این روند نشان می دهد که ارتش برنامه مدونی برای ایجاد پایگاه های زیرزمینی در حوزه هوایی دارد.
ساخت پایگاه های زیرزمینی در نیروهای مسلح کشورمان قدمتی چند دهه ای دارد و شاید بتوان ساخت نخستین پایگاه ها یا شهرهای زیرزمینی را برای حفاظت از یگان های موشکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نسبت داد.
اما رفته رفته این موضوع به شیوه ای مرسوم در سایر یگان های نیرو های مسلح بدل شد و پس از نیروی هوافضا که تاکنون چندین شهر زیرزمینی برای یگان های موشکی خود ساخته، نیروی دریایی سپاه نیز از شهرموشکی برای حفاظت و بکارگیری موشک های کروز ضد کشتی رونمایی کرد.
ساخت شهرهای زیرزمینی اما منحصر به یگان های موشکی نماند و با توسعه توان پهپادی در ارتش و سپاه، شهرهای زیر زمینی پهپادی هر دو نیرو نیز رونمایی شدند.
اما تاکنون خبری از ساخت یک پایگاه هوایی کامل در زیر زمین مطرح نشده بود از این جهت می توان گفت نیروهای مسلح کشورمان به دستاورد جدیدی دست پیدا کرده اند که نقش بسزایی در حافظت از جنگنده های نهاجا خواهد داشت.
ساخت پایگاه های هوایی برای حفاظت از جنگنده ها در دوره جنگ سرد اهمیت بالایی پیدا کرد و برخی کشورها بخصوص کشورهای بلوک شرق برای حفاظت از توان هوایی خود در برابر حملات هوایی احتمالی کشورهای بلوک غرب به سمت ساخت پایگاه های زیرزمینی حرکت کردند.
در ادامه با پیشرفت تسلیحات هوا به زمین و افزایش دقت و قدرت تخریب این تسلیحات، احداث پایگا ه های زیر زمینی اهمیت بیشتری پیدا کرد و برخی کشورهای اروپایی هم به سمت ساخت این گونه پایگاه ها گام برداشتند.
پس از فروپاشی شوروی، برخی از این پایگاه ها در کشورهای شرقی بلا استفاده و متروکه شدند اما همچنان در برخی کشورها مانند چین، کره شمالی، سوئیس و تایوان شاهد فعالیت پایگاه های هوایی زیرزمینی هستیم.
احداث چنین پایگاه هایی چند جنبه مورد اهمیت است. مهمترین دلیل روی آرودن کشورها به ساخت پایگاه های هوایی زیرزمینی رعایت اصول پدافند غیرعامل است.
حفاظت از پایگاه های هوایی به دلیل اهمیت و ارزش بالایی که این پایگاه های برای هر کشوری دارند امری حساس و حیاتی است. به همین منظور، معمولاً لایه های پدافند هوایی متعددی برای حفاظت از این پایگاه ها در نظر گرفته می شود.
ایجاد لایه های دفاعی متعدد با سامانه های راداری، موشکی و توپخانه ای متنوع برای ایجاد چتر پدافندی در سطوح مختلف، هر قدر هم که پیشرفته باشد قادر به دفع صد درصدی حملات هوایی دشمن نخواهد بود و قطعا میزانی از خسارت را به بار خواهد آورد.
از سوی دیگر بکارگیری سامانه های پدافندی هزینه هایی شامل خرید، تولید آموزش نیروی انسانی و تعمیر و نگهداری این سامانه ها را در پی دارد و به همین دلیل نیروهای مسلح به دنبال کاهش هزینه های خود در این حوزه هستند که احداث پایگاه های زیرزمینی یکی از این روش ها است.
از سوی دیگر احداث پایگاه های زیرزمینی به دلیل آن که در اعماق زمین و با استفاده از مصالح مستحکم ساخته می شود از حفاظت بسیار بهتری نسبت به پایگاه های هوایی روی زمین برخوردار است و در صورتیکه در مکانی مناسب ساخته شود قادر به مقاومت در برابر بمب های سنگر شکن نیز خواهد بود.
یکی از مشکلاتی که پایگاه هایی هوایی با آن روبرو هستند، مقابله با حملات بیولوژیک است. در همه پایگاه های هوایی یگان هایی برای مقابله با چنین حملاتی پیش بینی شده است تا صورت وضوع حملات بیولوژیک، نسبت به پاکسازی و ایمن سازی تجهیزات و فضای پایگاه اقدام کنند.
این موضوع اقدامی زمانبر است و موجب می شود جنگنده های یک پایگاه تا پایان عملیات پاکسازی قادر به اجرای ماموریت نباشند. پایگاه های زیرزمینی اما قادر خواهند بود در مقابل حملات بیولوژیک و شیمیایی نیز از جنگنده ها و هواگردها حفاظت کنند و در صورتی وقوع چنین حملاتی به پایگاه های هوایی، پایگاه های زیرزمینی از قادرند بخوبی از تجهیزات محافظت کنند.
مصون ماندن از دید ماهواره های جاسوسی و پهپادها و هواپیماهای شناسایی مزیت دیگر پایگاه های زیرزمینی است. زمانی که یک پایگاه به زیرزمین انتقال پیدا می کند، دشمن دیگر قادر نخواهد بود با استفاده از تجهیزات تصویربرداری هوایی، اطلاعات بدرد بخوری از آن پایگاه بدست آورد.
در این پایگاه ها تعداد جنگنده ها، وضعیت آمادگی، تسلیحات مورد استفاده و شرایط تعمیر و نگهداری جنگنده ها از دید دشمن مخفی می ماند و همین موضوع تا حد قابل توجهی ابتکار عمل را در دست کشور دارنده چنین پایگاهی قرار می دهد.
تنها مکان آسیب پذیر در پایگاه های هوایی که روی زمین است باند پرواز و تاکسی وی پایگاه است که امکان بمباران و صدمه دیدن آن وجود دارد. در صورت این اتفاق نیز ترمیم موقت باند پرواز و تاکسی وی با تجهیزات خاصی مانند صفحات فولادی وجود دارد تا جنگنده بتواند در کوتاه ترین زمان ممکن پرواز کند.
با توجه به موارد پیش گفته، برای کشوری مانند ایران که با دشمنانی روبرو است که از تجهیزات پیشرفته هوایی و تسلیحات مدرن هواپایه برخوردار هستند، احداث پایگاه های زیرزمینی برای حفاظت از تجهیزات حساس و حیاتی امری ضروری است.
حالا ارتش جمهوری اسلامی ایران نیز برای حفاظت از جنگنده های خود که در حقیقت یکی از با ارزش ترین دارایی های این نهاجا هستند دست به ساخت چنین پایگاه هایی زده است.
احداث چنین پایگاه هایی علاوه بر آنکه نقش بسزایی در حفاظت از جنگنده های ارتش خواهد داشت هزینه های حفاظت از چنین پایگاه هایی را هم بسیار کاهش می دهد.
منبع: تین نیوز
کلیدواژه: نیروهای مسلح ارتش جمهوری اسلامی ایران رسانه تجهیزات ناوبری سپاه پاسداران انقلاب کشتی جنگ سرد کشورهای اروپایی تایوان نیروی انسانی کاهش هزینه باند پرواز تاکسی تجهیزات ناوبری نیروهای مسلح نیروی هوایی ارتش پایگاه زیرزمینی عقاب 44 ارتش جمهوری اسلامی ایران پایگاه های زیرزمینی نیروی هوایی ارتش پایگاه های هوایی ساخت پایگاه برای حفاظت پایگاه ها پایگاه هوایی نیروهای مسلح جنگنده ها سامانه ها یک پایگاه زیر زمین عقاب 44
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۴۶۷۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از بابایی تا صیاد / رشادت‌هایی که دشمن در محاسباتش از قلم انداخته بود
دوران دفاع مقدس یکی از افتخارآمیزترین حماسه‌های ایران بود و تمام این حماسه‌ها در سایه رشادت‌های نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران اعم از ارتش، سپاه، بسیج، جهادگران و ملت رشید ایران رقم خورد، رشادت‌هایی که دشمن بعثی در محاسبات از قلم انداخته بود چرا که فکر می‌کرد ارتش فاقد توانایی‌های لازم است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، با شلیک نخستین گلوله توپ تانک «تی ۷۲» توسط صدام از پادگان بعقوبه در ساعت ۱۲ روز ۳۱ شهریور سال ۱۳۵۹، ارتش عراق هجومی وسیع و از پیش تدارک دیده شده را در طول ۱۳۰۰ کیلومتر مرز مشترک، به سرزمین مقدس جمهوری اسلامی ایران آغاز کرد؛ تجاوزی که منجر به یکی از طولانی‌ترین و ویرانگرترین جنگ‌های تاریخ شد و در عین حال یکی از افتخارآمیزترین حماسه‌های پرشور میهن عزیزمان را رقم زد و تمام این حماسه‌ها در سایه رشادت‌ها و ایثارگری‌های نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران اعم از ارتش، سپاه، بسیج، جهادگران و ملت رشید ایران با رهبری هوشمندانه حضرت امام خمینی (ره) رقم خورد، رشادت‌هایی که دشمن بعثی در محاسبات خود از قلم انداخته بود و بر این اساس صدام در کنفرانس سران عرب در طایف عربستان (مرداد ۱۳۵۹) اینچنین عنوان کرده بود: «اوضاع برای توسعه مرزهای عراق و تغییر وضعیت ژئوپولیتیکی آن کشور کاملاً مساعد است، ارتش ایران فاقد هرگونه توانایی برای مقابله با ارتش عراق است و از این رو حمله به ایران بیش از یک تفریح نظامی برای ارتش قدر عراق نیست.»
اصولاً نیروهای نظامی یک کشور بنا به فرمان حکومت آن کشور در مقابله با تحریکات داخلی بدون توجه به ماهیت آن وارد عمل می‌شوند اما ارتش ایران و به‌ویژه نیروی زمینی در دوران دفاع مقدس با توجه به بافت مردمی خود و حس وطن دوستی و علاوه بر آن هدایت بسیار هوشمندانه رهبر کبیر انقلاب، هیچ گاه به رفتار خشونت‌آمیز در مواجهه با حرکت و جنبش انقلاب اسلامی مردم دست نزد ولی با پیروزی انقلاب و برپایی جمهوری اسلامی، نظام نوپا و تازه تشکیل انقلابی همانند تمام انقلاب‌های جهان درگیر مشکلات و گرفتاری‌های متعدد بیرونی و درونی شد.
اما در میان برخی صحبت‌ها و تهمت‌های ناروا به این نهاد، در فروردین سال ۱۳۵۸ امام خمینی (ره) ضمن دریافت شرایط، با صدور اعلامیه تاریخی خود مشروعیت ارتش را مورد تاکید قرار داده و اعلام کردند که ارتش مورد حمایت رهبر بوده و ارتش جمهوری اسلامی ایران ارتشی اسلامی و متعلق به مردم است، بر همین است بدنه مردمی ارتش ایران یکی از استثنایی‌ترین وضعیت‌ها را در تاریخ انقلاب‌های جهان به وجود آورد، بدین معنی که نیروی زمینی به دفاع از انقلاب و مقابله با تجزیه طلبان داخلی و متجاوزان خارجی برخاست و نیروهای مردمی را که حفظ و حراست از دستاوردهای انقلاب را بر خود واجب دانسته و به صحنه‌های پیکار شتافته بودند، در کنار خود گرفت.
با به صدا درآمدن طبل ناخوشایند جنگ تحمیلی، نیروی زمینی که بیش از نیمی از توان رزمی خود را در مناطق آشوب زده آذربایجان غربی و کردستان به کار گرفته بود با سرعت به مقابله با متجاوز شتافت و در بحبوحه بحران و شرایط ناکارآمدی سیستم فرماندهی و کنترل، با استفاده از امکانات باقی مانده به بازسازی خود و تقویت جبهه‌ها برخاست و این نقش‌آفرینی را تا آخرین روزها و پس از دفاع مقدس نیز ادامه داده می‌دهد و بر همین اساس است که رهبر انقلاب با اشاره به نقش‌آفرینی ارتش در میدان نبرد بیان می‌کنند «صیّادها و بابایی‌ها و شخصیّت‌های بزرگ ارتشی با آن فداکاری‌هایشان، سرداران و امیرانی که در میدان‌های جنگ از همه توان خود برای مقابله با دشمن استفاده کردند، آنها بودند که این افتخار را آفریدند و این محبوبیّت را برای ارتش جمهوری اسلامی ایران به‌وجود آوردند.»
بر همین اساس و با توجه به فرا رسیدن روز ارتش، در ادامه معرفی بر تعدادی از شهدای ارتش خواهیم داشت:
شهید عباس باباییشهید بابایی در سال ۱۳۴۹، برای گذراندن دوره خلبانی به آمریکا رفت و پس از بازگشت با ورود هواپیماهای پیشرفته اف- ۱۴ به نیروی هوایی، وی که جز خلبان‌های تیزهوش و ماهر در پرواز با هواپیمای شکاری اف ۵ بود، به همراه تعداد دیگری از همکاران برای پرواز با هواپیمای اف- ۱۴ انتخاب و به پایگاه هوایی اصفهان منتقل شد؛ وی در مدت دانشجویی علیرغم گسترش فساد در بین نیروهای مسلح طاغوت جز متعهدترین و تیزهوش‌ترین افسران ایرانی بود.
با اوج‌گیری مبارزات علیه رژیم ستمشاهی، شهید بابایی به عنوان یکی از پرسنل انقلابی نیروی هوایی، در جمع دیگر افراد متعهد ارتش به میدان مبارزه وارد شد؛ همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی و شکل‌گیری انجمن‌های اسلامی در ارتش، ویژگی‌های فردی و شخصیتی و جهد مذهبی و پایبندی او به مسائل اعتقادی و مواضع دفاعی او در مقابل انحرافات سبب گردید که به سرپرستی انجمن اسلامی پایگاه هشتم شکاری اصفهان انتخاب شود؛ نابسامانی‌های بسیار، القائات انحرافی و دسیسه‌های گروهک‌های منافقین که با طرح انحلال ارتش قصد از هم‌پاشی نیروهای مسلح را داشتند کار را سخت کرده بود، اما او با بینش و درک عمیق خود و نیروهای مؤمن و انقلابی برای حفظ دستاوردهای انقلاب اسلامی از هیچ تلاشی فروگذار نکرد.
سرلشکر بابایی پس از پیروزی انقلاب اسلامی رشادت‌های فراوانی در خدمت به انقلاب از خود نشان داد و به علت مهارت و ورزیدگی که در عملیات‌های متعدد داشت به کسب درجه سرهنگی نائل شد و در اردیبهشت ماه ۱۳۶۶ به پیشنهاد رئیس شورای عالی دفاع و تأیید امام‌خمینی به درجه سرتیپی رسید؛ شهید بابایی در طول خدمت صادقانه خود سمت‌های مختلفی را به عهده داشت از جمله در مرداد ماه سال ۱۳۶۰ به فرماندهی پایگاه هشتم شکاری اصفهان منصوب شد و پس از آن در آذرماه سال ۱۳۶۲ سمت معاونت عملیاتی فرماندهی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی به وی محول شد.
عباس بابایی از جمله افسران متعهد نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که همواره وفاداری خود را به جمهوری اسلامی با انجام پروازهای متعدد در جبهه‌های جنگ به اثبات رساند و در طول مدت فعالیت شجاعانه خود بیش از سه هزار ساعت پرواز با انواع هواپیماهای شکاری داشت و تنها طی یک سال و نیم گذشته بیش از ۶۰ مأموریت جنگی را با موفقیت کامل به انجام رساند؛ در طول جنگ تحمیلی سرلشکر بابایی در عملیات مختلف نظامی شرکت داشت و در شرایط دشوار عملیات همواره پشتیبانی رزمندگان اسلام بود. شهید بابایی در قرارگاه‌های عملیاتی شخصاً حضور می‌یافت و همپای رزمندگان اسلام به بررسی طرح‌ها و نقشه‌های عملیات هوایی می‌پرداخت.
وی برای پیشرفت سریع عملیات به نظارت بر کارها اکتفا نمی‌کرد و علیرغم ممانعت‌هایی که برای جلوگیری از پرواز وی به دلیل سمتی که داشت به وجود می‌آوردند خود شخصاً در پروازهای عملیاتی شرکت می‌کرد و با مهارت و شجاعتی خاص به مقابله با دشمنان اسلام می‌پرداخت. او با اینکه معاون عملیات نیروی هوایی بود هیچگاه خود را از صحنه نبرد جدا نمی‌کرد و همیشه در میدان‌های جنگ حضور داشت و می‌گفت: «اگر پرواز نکنم، احساس ضعف خواهم کرد زیرا هستی خود را در میدان جنگ می‌بینم»
شهید علی صیادشیرازی در سال ۱۳۵۳ همراه با یکی از همکاران خویش به آمریکا رفت و یک دوره کوتاه هواسنجی را در این کشور گذراند و به عنوان نفر ممتاز دوره از میان دانشجویان ۱۵ کشور جهان معرفی شد و پس از بازگشت از آمریکا به عنوان استاد، در مرکز توپخانه اصفهان مشغول فعالیت شد.
وی در سال ۱۳۵۶ به فکر تشکیل شبکه‌های پنهانی مبارزه در ارتش افتاد و هدف این شبکه سازماندهی و تشکیل نیروهای مسلمان در پادگان‌ها بود؛ به همین جهت به شدت تحت مراقبت قرار گرفت اما همچنان به صورت مخفیانه به کارهای مذهبی می‌پرداخت و سرانجام به علت حمایت وی از نیروهای انقلابی بازداشت شد، پس از مدت بسیار کوتاهی و با پیروزی انقلاب اسلامی آزاد شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، صیاد شیرازی همواره با جدیت و اخلاص و سخت‌کوشی در خدمت انقلاب اسلامی و مردم مسلمان ایران بود و در بحبوحه غائله سال ۵۸ ضد انقلاب کردستان، به فرماندهی عملیات شمال غرب کشور برگزیده شد و در کنار دوستان سپاهی‌اش نیروی مشترکی را تشکیل داد و به نحو شایسته‌ای امر پاکسازی منطقه غرب کشور از حیث وجود اشرار ضد انقلاب به انجام رسانید؛ در مهرماه ۱۳۶۰ به پیشنهاد رئیس شورای عالی دفاع، از سوی امام خمینی (ره) به فرماندهی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی منصوب شد و در این سمت، فرماندهی نیروهای ارتش اسلام را در عملیات‌های پیروزمندانه ثامن الائمه، طریق‌القدس، فتح المبین و بیت المقدس بر عهده داشت.
در سال ۱۳۶۵ به نمایندگی حضرت امام در شورای عالی دفاع منصوب شد و هر جا که لازم بود وارد میدان مستقیم جنگ می‌شد؛ وی بعد از اخذ درجه سرلشکری در ۱۶ فروردین ۱۳۷۸، چند روز بعد در ۲۱ فروردین، ساعت ۶:۴۵ صبح هنگام خروج از منزل به دست عوامل سازمان مجاهدین خلق (منافقین) به شهادت رسید و به آرزوی دیرینه‌اش نائل گشت. یکی از منافقان در لباس رفتگر به بهانه تحویل‌دادن نامه به ایشان، با شلیک گلوله وی را به شهادت رساند.
احمد کشوری بعد از اخذ دیپلم برای ورود به دانشگاه آماده می‌شد اما با توجه به هزینه‌های سنگین ورود به دانشگاه و محرومیت مالی‌اش، از رفتن به دانشگاه منصرف شد و در سال ۱۳۵۱ وارد ارتش در قسمت هوانیروز شد ولی همیشه از مسائلی که در آنجا می‌دید و مخالف با شئون عقیدتی‌اش بودند، رنج می‌برد؛ احمد در معاشرت با استادهای خارجی اعمالی از خود نشان می‌داد که آنها تحت تأثیر قرار می‌گرفتند و در این مورد وقتی از او سوال می‌شد، می‌گفت که من یک مسلمانم و مسلمان نباید فقط به فکر خود باشد و می‌خواست در آنجا نیز دامنه ارشاد را بگستراند.
در اوایل به کارش در کرمانشاه شروع به تحقیق درباره فقرای شهر، کرد و در این زمینه برای نشر روحیه انفاق در همکارانش سعی بسیار می‌کرد و بالاخره توانست با همکاری چندین نفر دیگر از ارتشیان «خیر» هوانیروز مخفیانه صندوق اعانه‌ای جهت کمک به مستضعفین تأسیس کند؛ احمد پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و بعد از انقلاب، جان بر کف برای اعتلای اسلام مقاومت کرد و در بیشتر تظاهرات شرکت می‌کرد و بسیاری از شب‌ها، بدون آنکه لحظه‌ای به خواب برود تا صبح را به چاپ اعلامیه امام می‌گذراند. چه قبل و چه بعد از انقلاب، عقیده‌اش این بود که تنها رهبران راستین امت اسلام، روحانیت در خط امام هستند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، وقتی حوادث کردستان شروع شد، بابت ناامنی‌های ایجاد شده توسط ضدانقلاب ناراحت بود و در زمان جنگ تحمیلی هم دست از ارشاد برنمی داشت و ثمره تلاش‌های شبانه روزی او را می‌توان در پرورش عقیدتی شیرمردانی چون شهید سهیلیان و شهید شیرودی دانست و چه متواضعانه شیرودی شهید گفت: «احمد استاد من بود.»
احمد همواره برای تقویت وحدت بین سپاه و ارتش می‌کوشید. کشوری می‌گفت که تا آخرین قطره خون برای اسلام و اطاعت از ولایت فقیه خواهم جنگید؛ عشق احمد به امام چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب وصف نشدنی است. یک بار بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و وقتی که برای امام کسالت قلبی پیش آمده بوده، احمد در مسافرت بوده است. در راه وقتی که این خبر را می‌شنود، از ناراحتی ماشین را کنار جاده نگه می‌دارد و گریان می‌گوید: خدایا از عمر ما بکاه و به عمر رهبر بیفزا. و وقتی به تهران می‌رسد به بیمارستان رفته و آمادگی خود را برای اهدای قلبش به رهبرش اعلام می‌کند.
بالاخره در روز ۱۳۵۹/۹/۱۵ و در حالی که از یک مأموریت بسیار مشکل، اما پیروز بازمی گشت، مورد حمله نابرابر و ناجوانمردانه مزدوران بعثی قرار گرفت و در حالی که هلیکوپترش بر اثر اصابت راکت‌های دو هواپیمای «میگ» دشمن به شدت در آتش می‌سوخت آن را تا مواضع خودی رساند و آنگاه در خاک وطن سقوط کرد و به شهادت رسید.
منصور ستاری پس از اخذ دیپلم متوسطه، در سال ۱۳۴۶ وارد دانشکده افسری شد و پس از پایان دوره دانشکده به درجه ستوان دومی نائل آمد و در سال ۱۳۵۰ جهت طی دوره علمی کنترل رادار به کشور آمریکا اعزام شد و پس از گذراندن دوره یک ساله، در سال ۱۳۵۱ به ایران بازگشت و به عنوان افسر کنترل شکاری نیروی هوایی مشغول به کار شد؛ شهید ستاری در سال ۱۳۵۴ در کنکور سراسری شرکت کرد و در رشته برق و الکترونیک پذیرفته شد. تعدادی از واحدهای دانشگاهی را گذرانده بود که با پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ تحمیلی تحصیل را کنار گذاشت و همدوش دیگر آحاد مردم به پاسداری از دستاوردهای انقلاب پرداخت.
وی افسری مؤمن، متعهد، شجاع، آگاه، تیزهوش و کاردان بود؛ طرح‌ها و ابتکارهای زیادی در تجهیز سیستم‌های راداری، پدافندی به اجرا گذاشت که در طول جنگ تحمیلی توان نیروی هوایی را در سرنگونی هواپیماهای متجاوز دشمن دو چندان کرد و به علت فعالیت‌های بیش از حدی که در اجرای طرح‌های جنگی از خود نشان داد، در سال ۱۳۶۲ به سمت معاون عملیات فرماندهی پدافند نیروی هوایی منصوب شد.
طرح‌ها و برنامه‌هایی که شهید ستاری ارائه می‌داد بسیار منطقی، عملی، کاربردی و مؤثر بود، از این رو در سال ۱۳۶۴ به عنوان معاونت طرح و برنامه نیروی هوایی برگزیده شد و به علت لیاقت و کاردانی و شایستگی که از خود نشان داد، در بهمن ماه سال ۱۳۶۵ با درجه سرهنگی به سمت فرماندهی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب شد و تا هنگام شهادت عهده دار این مسئولیت بود.
تداوم کاهش قیمت سکه در بازار